το άλογο με τις μαύρες τουλίπες

Έφιππη περνώ τις ξέφωτες
Πολύκλωνες θάλασσες
Το ουράνιο μάτι στοχεύοντας
Με πέταλα από χαλκόχρωμα άνθη
Που μόλις χτες τα βρήκα μαραμένα
Στο σκήνωμα της ακάνθινης Ιέρειας
Έφιππη διαρτέχω δίαυλους πόντους
Κοσμώντας του αλόγου μου τη χαίτη
Με θύσανες μαύρες τουλίπες
Κάθε που βγαίνουν τα τρία φεγγάρια
Θυσία καταθέτω στον θεριστή καβαλάρη
Μη μιλάς τα απόβραδα
Κύμα οργής τρικυμίζεται
Και μια πρωραία ημέρα
Συναντά τη σκιά του ρολογιού σου
Φωτογραφίζομαι έφιππη
Στο δίμιτο μέλλον του έρωτα μας