Άρπαγες κλέβουν το γλυκό σταφύλι
Και τα τσάμπουρα απ΄τις δεξαμενές της γης
Αφήνουν άδεια τα κρασοβάρελα στα καπηλειά
Πατούν του καπνισμένου μας μετώπου τη ρυτίδα
Οι αποστακτήρες μας στάζουν τώρα σινική μελάνη
Αίμα καθάριο και ρετσίνι για της πατρίδας το σπασμένο δοξάρι
Μας αποστέλλουν αινιγματικό ένα γράφημα που αναπαριστά
Την μυστηριακή σκέψη των οιωνοσκόπων και των αφανών
- Κυρτές γραμμές διατάξεις ασταθείς της αψιθιάς
Σαν ελικοειδή σοκάκια ανθισμένα της Μήθυμνας μεσοκαλόκαιρο -
Ζητώντας από εμάς χώμα γραφή και εκδούλευση...
Είχαμε φίλους αρπακτικά πτηνά γεράκια και σταυραετούς
Που ανακράζοντας έμαθαν στις πόλεις μας να περιοδεύουν τις νύχτες
Τις σάρκες μας να περισφίγγουν με μάτι περήφανα κοφτερό
Φωλιές να στήνουν πρόχειρες σε φανοστάτες αναμμένους
Τους έστησαν καρτέρι και τους παγίδευσαν οι άρπαγες της γης μας
Τροπαιοφόροι τον αυλό των οστών τους σκωπτικά παρατηρούν
Κάτω απ΄τους πράσινους οδοδείκτες των σταθμών
Και τους σηματωρούς των πλοίων
Ποιο είναι το συνώνυμο της περηφάνιας
Ποτέ δεν μαρτυρήσαμε στους εισβολείς
Με όρκο δέσαμε το όνειρο
Και σε επιτάφιο λάβαρο κλείσαμε το φυλαχτό της μάνας!
Άρπαγες κλέβουν το γλυκό σταφύλι
Και τα τσάμπουρα απ΄τις δεξαμενές της γης
Γονιμοποιούν αυγά φιδιών ξερνώντας βλαστήμιες στις αυλές μας
Πνιγηροί μες στο μίσος και στο φθόνο
Ξεκληρίζουν τη γενιά των κρίνων
Συνταυτίζοντας τους ύμνους μας με το δόλιο μήνυμα τους
Περιχαρείς γελούν μέσα από τις φολίδες τους
Της Μεσσαλίνας σύμβιοι κολασμένοι....
Αυτοκρατορικά στρατεύματα πολιορκούν τις σημαίες μας
Εκποιούν και ληστεύουν το φως
Από το καθρέφτη της στέρνας
Στενά τα περάσματα κλείνουν κάθε αυγή
Κουρασμένοι οι ώμοι γέρνουν στην χλόη του βράχου
Πυρίτιδα αγοράσαμε μισοτιμής από το σώμα της λήθης
Πιστοί εραστές καταφύγιο ζητήσαμε στα ξύλινα σύνορα μας
Γρηγορείτε ωσάν ταγμένοι στον μαρτυρικό αγώνα της φτελιάς
Με της χαρμολύπης τα συναξάρια στα χέρια
Συναχτείτε ειρηνικά στην άλυσο του γεφυριού
Σήμερα θα ψάλλουμε στον ιερό άμβωνα του ποταμού
Το τελευταίο τροπάριο της Αγάπης!
Ποιο είναι το συνώνυμο της περηφάνιας
Ποτέ δεν μαρτυρήσαμε στους εισβολείς
Με όρκο δέσαμε το όνειρο
Και σε επιτάφιο λάβαρο προσκυνήσαμε το φυλαχτό της μάνας!
